2012: toch niet 28 oktober 2011?

Ik schreef eerder over de voorspelling van Carl John Calleman dat de Maya kalender niet op 21 december 2012, maar op 28 oktober 2011 zou eindigen. Volgens Calleman zou dat niet het einde van de wereld betekenen, maar de realisatie van de volgende stap in de kosmische evolutie, een spirituele eenheid. Het is nu 30 oktober, dus is het tijd ons af te vragen: had hij gelijk?

Op het eerste gezicht zou ik zeggen van niet. Ik heb het nieuws in de gaten gehouden, maar geen tekenen gezien van een grote verschuiving van het bewustzijn, of kosmische energie, of wat dan ook. De wereld gaat gewoon zijn gangetje, met de gebruikelijke hoeveelheden goede en nare gebeurtenissen, de gebruikelijke conflicten en liefdadigheid. Misschien ben ik gewoon niet in fase met de juiste trillingsfrequenties of zoiets, maar ik zou toch verwachten dat we inmiddels wel wat gemerkt zouden hebben. Blijkbaar niet.

Calleman zelf heeft bij mijn beste weten nog niet gereageerd op het verstrijken van 28 oktober 2011. Het laatste wat ik van hem gevonden heb was deze reactie van de 27e op een kritisch artikel, waarin hij nogal defensief uit de hoek komt en de schrijver vooral aanvalt op zijn motivaties, alsof deze alleen maar de huidige situatie wil bewaken. Verderop in zijn reactie zien we volgens mij wel hoe hij zich wat lijkt in te dekken, met een voorproefje van wat volgens mij het verhaal van Calleman en zijn aanhangers zal worden: de verandering gaat niet vanzelf, maar hangt af van onze keuzes (lees: het ligt dus niet aan hem, maar aan ons als er niets gebeurt). Maar hij houdt vol dat er nog steeds een achtergrond van kosmische bewustwording is. Voor mij lijkt het er eerder op dat zijn idee van kosmische evolutie voor hem vast staat, en dat hij hoe dan ook de rest van de wereld in zijn idee gaat laten passen.

Sommige aanhangers van Calleman hebben hun verhaal al min of meer aangepast. De plotselinge sprong in bewustzijn zou bijvoorbeeld eventueel alsnog plaats kunnen vinden, de einddatum had immers gewoon een ruwe schatting kunnen zijn. Of misschien is de vorming van eenheid toch wel aan de gang, maar dan langzaam, bijvoorbeeld in de vorm van de Occupy Wall Street beweging.

Persoonlijk vind ik dit smoesjes achteraf. Vooral het omarmen van de Occupy Wall Street (OWS) beweging als teken van de komende spirituele eenheid vind ik apart. Voor degene die het gemist hebben, deze beweging protesteert tegen het uit de hand gelopen kapitalisme, waar grote bedrijven buitenproportioneel invloed kunnen uitoefenen op de politiek. De rijken krijgen het daardoor steeds beter, onder andere door belastingverlagingen en overheidssteun, terwijl de rest moet toezien hoe sociale voorzieningen en onderwijs steeds verder worden uitgekleed. OWS krijgt inderdaad veel steun onder de bevolking, en kon best wel eens een grote invloed gaan hebben op de wereld, maar is dat genoeg om een teken te zijn van de opkomende spirituele eenheid?

Ik denk van niet. OWS is uiteraard een tegenbeweging die niet alleen steun, maar ook nogal wat tegenstand oproept, maar dat is het probleem niet zozeer. Ik neem aan dat ook als je in kosmische eenheid gelooft, je niet verbaasd bent als er machten in de wereld zijn die daar weerstand tegen bieden. Het is ook niet zozeer dat OWS het meer eens is over waar ze tégen zijn dan over waar ze vóór zijn, of over wat er precies moet gebeuren - dat kan immers nog komen. Nee, het is meer dat OWS eigenlijk heel materialistische en wereldse redenen heeft om te protesteren - en materialistische en wereldse tegenstanders. Om te begrijpen wat deze beweging gaat betekenen voor de wereld, is het veel beter te kijken naar de wereldse acties en reacties dan naar Maya kalenders of vage theorieën over kosmisch bewustzijn.

Eén "einddatum" hebben we nu in ieder geval dus gehad en het was toch ietwat een anticlimax. Nu 21 december 2012 zelf nog.

2012: steeds meer aardbevingen?

Ik heb al een poos geen nieuwe artikelen op dit blog gezet, maar ik reageer nog wel af en toe op reacties die geplaatst worden. Hoewel dit blog begon als reactie op creationisme, lijkt het dat mijn 2012 serie momenteel meer reacties oproept. Daarbij kwam ik een aantal keer dezelfde soort vraag tegen: hoe verklaar je het toenemende aantal aardbevingen? Tijd voor een nieuw artikel dus.

Pakistan, 2005, zo'n 80.000 slachtoffers. Sichuan, China, 2008, 70.000. Haïti, 2010, 223.000. Japan, 2011, 15.000 slachtoffers (en een kerncentrale). Zomaar wat aardbevingen van deze eeuw. Het lijkt wel steeds erger te worden!

Aardbevingen zijn indrukwekkende natuurrampen, en zoals je ziet kunnen daarbij grote aantallen slachtoffers vallen. Dat laat een indruk achter. Geen wonder dus dat in het verleden aardbevingen vaak gezien werden als tekens dat de goden ontstemd waren - en als voorbode voor het einde van de wereld. En nu dus weer - of het nu de 2012-aanhangers zijn of de Christenen die op de Rapture wachten, de toename in aardbevingen is het bewijs. Welke verklaring kan er anders zijn? Zelfs mensen die niet in 2012 of de Rapture geloven vragen zich af waar die toename toe gaat leiden.

Weinigen stellen zichzelf echter eerst de vraag of het aantal aardbevingen echt wel toeneemt. De meesten lijken zonder meer aan te nemen dat dat zo is, want iedereen zegt het , en we zien dat toch immers in het nieuws? Helaas, zo makkelijk gaat dat niet. Het menselijk brein werkt nu eenmaal zo dat we indrukwekkende voorvallen onthouden, en alle saaie dingen vergeten, zoals alle jaren waarin er géén grote aardbeving was met veel slachtoffers. Ook onthouden we uiteraard geen aardbevingen van lang geleden, of in afgelegen gebieden. Ons geheugen is dus geen betrouwbare manier om de toename van aardbevingen vast te stellen.

Hoe dan wel? We kunnen het natuurlijk navragen bij de organisaties die aardbevingen registreren, zoals de US Geological Survey, of onze eigen KNMI. En wat zeggen die? De USGS zegt:

Although it may seem that we are having more earthquakes, earthquakes of magnitude 7.0 or greater have remained fairly constant throughout this century and, according to our records, have actually seemed to decrease in recent years.

En onze KNMI geeft als antwoord op deze veelgestelde vraag over aardbevingen:

Er vindt geen toename van het aantal bevingen plaats. Wel worden er meer bevingen geregistreerd vanwege de steeds gevoeliger apparatuur. Ook het aantal slachtoffers zal waarschijnlijk toenemen vanwege de bevolkingsgroei.

Er worden ook goede argumenten gegeven die kunnen verklaren waarom het lijkt alsof er steeds meer grote aardbevingen zijn. Zoals het KNMI hierboven al aangeeft, vanwege de toenemende wereldbevolking zullen steeds meer aardbevingen in dichtbevolkte gebieden plaatsvinden en dus meer slachtoffers veroorzaken. Het USGS voegt daaraan toe dat vanwege de vooruitgang in communicatie-technologie er ook steeds meer aardbevingen het nieuws halen.

Het idee dat het aantal aardbevingen toeneemt en naar een climax toe zou werken klopt in elk geval niet. Tenzij je natuurlijk gelooft dat niet alleen de USGS maar ook het KNMI in één of ander complot zit - inclusief de honderden mensen die wereldwijd al de seismische meetstations beheren. En hoe waarschijnlijk is het dat zo'n groot complot geheim kan blijven?